Yarın, son yüzyılın en ilginç saldırılarından olup, Amerikan iç güvenlik zaafından kaynaklandığına dair hemen bütün delilleri gizlenmiş olan 11 Eylûl 2001 Saldırıları'nın 20. yıl dönümü...
1987'de, 16-17 yaşında bir alman gencinin Berlin'den kaldırdığı bir ufak uçakla, Sovyet hava savunma sistemini gizlice aşarak taa Moskova'ya uçuşunun fark edilememesi, bütünüyle Sovyet Rusya İmparatorluğu'nun büyük zaafı olarak değerlendirilmişti, dünyada...
O hesaba göre, 11 Eylûl 2001 Saldırıları, Amerikan emperyalizminin daha da büyük zaaflarından birisi idi.
(O gün, saat 16.00 civarında, Köln'de, yazıyla meşgulken, TV ekranından, Amerikan CNN kanalından, 'Âcil haber...' kaydıyla, İkiz Kuleler'den birinin 120'nci katına bir uçağın çarptığının görüntüleri verilmeye başlanmıştı... Ben, o anda, asansör sisteminin de bozulduğunu ve itfaiyenin oraya çıkamayabileceğini düşünürken, 10 dakika kadar sonra, havada başka bir uçak belirdi. 'O uçağın yangını söndürmeye geldiğini' zannediyordum ki; o uçak da, öteki kulenin böğrüne korkunç şekilde çarptı.
Şoke edici bir durumdu; diğer odadaki arkadaşım yazar İlhan Bilgü'ye, 'İlhaaan, yetiş! Amerika yanıyor!' diye seslenişimi hâlâ hatırlıyorum... Gözümün önüne, 2. Dünya Savaşı'na henüz girmemiş olan B. Amerika'nın Pasifik'te, Pearl Harbor Deniz Üssü'ndeki savaş gemilerine, dalış yapan yüzlerce Japon pilotlarının 'kamikaze /kutsal rüzgâr' ruhunu taşıyan eylemleri tekrarlanıyor gibiydi.
Devamı için tıklayınız
