Beyazıt Meydanı yüzyıllardır kimliğini arıyor. Bir türlü bulamadı. Çok fena kaybetti galiba.
Meydan düzen-lemesinin ikide bir değiştirilmesi, taş döşenmesi, taşların sökülüp yenilenmesi, merdivenlerin şekilden şekle girmesi, bazen beton dökülmesi sonra uymadı diye kırılıp iptal edilmesi…
Düzenlemenin hiç bitmemesi, yolu ara sıra düşenleri bile bıktırdı.
Artık bitse, bir şekil alsa ve o son olsa…
Üniversitenin sembolü olan büyük kapıyı hiç görmeyenler bile tanır, bir yerde resmini görmüştür.
Belki eski bir paranın üstünde, belki bir gazetede veya dergide fotoğrafına rastlamıştır. Onu yıkmayı düşünen çıkmadı diye sevinsek yeridir.
Devamı için tıklayınız
http://www.ankaramasasi.com/makale/52622/biz-gokyuzunu-bile-boyariz-istersek
