Prof. Dr. Sinan Canan "Bi' Soru" yanıtladı

Gençlik ve Spor Bakanlığı Gençlik Hizmetleri Genel Müdürlüğünün “Bi’ Soru” programının ilk bölümüne Araştırmacı Prof. Dr. Sinan Canan konuk oldu. Sunucu Özge Dağtekir’in, "Monoton yaşamlarımız, beynimize, bedenimize, psikolojimize ne yapıyor?” sorusunu cevaplayan Sinan Canan, “Hayattaki her şeyin sürekli tekrar ettiği döngülerde yaşayan insanlar bunalıma giriyorlar. Ne zaman hayatta bir mücadele, farklılık, yenilik, değişiklik, bir sürpriz var o zaman insanın hemen beyni uyanıyor, kafası çalışmaya başlıyor." yanıtını verdi.

"Atalarımızla aynı ayarlara sahibiz ama onların yaşadığı tam tersi bir yerde yaşıyoruz"

Son birkaç yüzyıldır insanın doğduğu andan itibaren randevularının ve öğünlerinin adeta belirlendiğini söyleyen, Canan "Şimdi bu bize ne yapıyor diye bakıyoruz. Tabiatta kaotik bir ortamla yüz yüzeyiz, medeniyette ise tamamen saatli planlı düzenli bir sistem var. Tabiatta yüz binlerce yıl atalarımız nasıl hayatta kaldıysa bizler de aynı ayarlara sahibiz ama onların yaşadığı tam tersi bir yerde yaşıyoruz. Düşünsenize otobüs 5 dakika geç kalınca problem çıkıyor. Tabiatta yok böyle bir şey. Böyle bir ortamı acaba biz alışık mıyız? Tıbba baktığımızda değiliz. Hayattaki her şeyin sürekli tekrar ettiği döngülerde yaşayan insanlar bunalıma giriyorlar, hastalanıyorlar, erken yaşlanıyorlar, yaşam enerjilerini kaybediyorlar ve maalesef çoğu zaman bu dünyayı erken terk ediyorlar. Ama ne zaman hayatta bir mücadele, farklılık, yenilik, değişiklik, bir sürpriz var o zaman insanın hemen beyni uyanıyor, kafası çalışmaya başlıyor. Bildiği metotlar işe yaramayınca yeni metotlar bulmak zorunda kalıyor. Yani yaratıcı zihin dediğimiz şeyi faaliyete geçiyor. Hayatınızda şikayet ettiğiniz şeyler, aynı şekilde yaşamaya devam ettiğinizde şikayet ettiğiniz şeyler olmaya devam edecek. Biz ne zaman yaşam tarzımızı biraz sürprizli ve şaşırtıcı bir hale getirirsek o zaman insanın fabrika ayarlarına uygun bir meydan okuma ile karşılaşacağız." şeklinde konuştu.

"Bu dünyaya hiçbir faydamız yok"

Yapılmaz zannedileni yapmak için dünyaya gelmişiz, onun dışında bu dünyaya hiçbir faydamız yok. Besin zincirinde bile bizi yiyen hayvan yok. Hiç kimsenin midesine de yaramıyoruz. Her şeyi tüketiyoruz ortalığı pisletiyoruz ama faydamız ne diye sorulursa, bu dünyaya imkansızı becermek için gönderilmiş bir varlık gibi duruyor. Rutinin içinde yaşamak, ömrünü sürekli sinema, tiyatro ile geçirmek, tüketmek için gelmiş değil üretmek, yaratmak, inşa etmek ve icat etmek için gelmiş bir canlıyız. Bunu da yapmazsak, bu görevi savsaklarsak kendimize yakıştırmazsak bunalıma giriyoruz. Öyle rahat rahat oturmak yok. Devamlı işler yolunda gitse bile ruhsal sıkıntıları hissetmeye başlıyoruz. Çünkü insanın içerisinde bir güdü olarak bu mesele yerleştirilmiş. Biz bir karışıklık çıkarmadan rahat edemiyoruz.