Koronavirüs insan psikolojilerini hazırlıksız yakaladı. Uzmanlara göre bu dönemi korku içinde geçirenlerin depresyon, kaygı bozukluğu, obsesif-kompülsif bozukluk ve travma sonrası stres bozukluğu olmakla beraber, uyku ve beslenme sorunları yeniden gün yüzüne çıktı. Bu kötü tabloya rağmen pandemiyi olumlu taraftan görenler de var. Ankara Masası olarak biz de sahaya çıktık ve Ankaralıya sorduk: Koronavirüs sizi nasıl etkiledi?
Doğukan Oğuztürk
Pandemi hem olumlu hem olumsuz yönde hayatıma dahil oldu. Yaşadığım olumsuzlukların en başında sosyal hayatımın kısıtlanması. Hafta sonlarımı dışarıda gezerek, arkadaşlarımla sohbet ederek geçirebilecekken maalesef evde geçiriyorum. Ama hep olumsuzluklar olmadı. Pandeminin hayatıma kattığı en önemli ve olumlu tarafı kendime vakit ayırmış olmam. Bu süreçte kendimi geliştirdim. Kitap yazdım, okumak isteyip de ertelediğim kitaplarımı okudum. Merak ettiğim konular üzerine araştırmalar yaptım. Kısacası ben bu pandemiyi kendime fırsata dönüştürdüm.
Filiz Açıksöz
Koronavirüs ilk çıktığında, herkes evde çalışmaya başladığında bile biz her gün iş yerimize gitmek zorunda kaldık. Bu yüzden en başta çok korkuyordum. Her yerde “Evde kal” sloganları geçerken ben her gün otobüsle işe gidip eve geldim. Bütün insanlara hastalıklı gözüyle bakmaya başlamıştım. Artık bu duruma herkes ben de alıştım ama hepimizi şu an zorlayan durum hafta sonu yasakları… Sevdiklerimizi görememenin de yanında dışarıda halletmemiz gereken hiçbir işi yapamıyoruz. Koronavirüs hayat akışımızı değiştirirken bizi robotlaştırdı. Virüsün olumlu bir yanı olduğunu düşünmüyorum.
Salih Karaer
Türkiye’de ilk vakanın çıkmasından bir gün önce özgürlüğünün kıymetini bilmiyorduk. 11 Mart günü birçok insanın psikolojik çöküşünün başlangıcı oldu. İlk günlerde sanki o ilk vaka benim çevremde birisiymiş gibi tedirgin hissediyordum. Hiçbir yere dokunamıyordum, dezenfektan kullanmaktan ellerimin üstü yara olmuştu. Şimdi ise 2020’yi bitirdik ve virüsle yaşamaya biraz daha alıştık. Maske muhteşem bir aksesuarmış gibi ağzımızdan düşmüyor. Maske konusunda en çok canımı sıkan şeylerden birisi de karşımdaki insanın gülümsememi görememesi. Somurtuyormuş gibi görünmek hiç hoşuma gitmiyor. Ayrıca yasaklar da bizi robota çevirdi; evden işe git, işten eve gel. Bu virüs bizi iyice içimize kapattı. Sevdiklerimize sarılamamak çok üzüyor. Çoğumuzun düşündüğü gibi kendime bir şey olmasından çok sevdiklerime virüs taşımaktan korkmaya başladım. Virüsten kurtulduğumuzu görebilirsek kalabalık bir yerde arkadaşlarımla dip dibe kahve içmek için sabırsızlanıyorum. O zamana kadar kar taneleri gibi birbirimize değmeden erimeye devam edeceğiz.
Ozan Koçak
Koronavirüsün hayatımıza girmesine ben olumlu yönden bakan biriyim. Tüm dünya biraz olsun temiz olmayı öğrendi. Tuvaletten çıktıktan sonra elini yıkamayan insanlar şimdi günde 7-8 kez belki daha fazla yıkamaya başladı. Kısacası kişisel temizliğine daha fazla önem gösterdi. Lakin dediğim gibi sadece kişisel temizliğine. Çevreyi kirletmeye devam ediyor insanoğlu. Kötü olan kısmı ise sevdiklerimizi daha az hatta hiç görememeye başladık. Bazen pandeminin biteceğini hiç düşünmüyorum.
Hülya Güneş
Bir bebeğim olduğu için pandemi beni çok zorladı. Çocuğumu dışarıya çıkaramadan büyütüyorum. Virüs bulaş riskinden korkmam nedeniyle aşıları için hastaneye gitmek de kabusa dönüyor. Ayrıca ailem şehir dışında yaşıyor, yanlarına gidemiyorum. Birine virüs bulaşırsa da yanlarında olamazsam diye sürekli tedirginlik hissediyorum.
