Yeni tip koronavirüs salgını nedeniyle ücretsiz izne gönderilen milyonlarca işçi, zorunluluktan ötürü çalışılmayan sürenin kıdem tazminatı hesabına eklenip eklenmeyeceği tartışmalarını dikkatle takip ediyordu.
Ücretsiz izin konusunda 4857 sayılı İş Kanunu'nun 55'inci maddesinin 'j' bendinde yer alan "işverenler tarafından verilen diğer izinler" ifadesinin Covid-19 pandemisindeki ücretsiz izni de kapsayacağı değerlendiriliyordu.
Bazı uzmanlar, ücretsiz iznin mevcut yasal düzenlemeler çerçevesinde kıdem süresine dâhil olmadığını belirtirken; karşıt görüştekiler ise salgında geçen ücretsiz izin sürelerinin yıllık izne hak kazanmak için gerekli kıdemin hesabında dikkate alınacağını savunuyordu. Konuyla ilgili Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi, emsal niteliğe sahip bir kararın altına imza attı.
Oy birliği ile verilen kararda mahkeme şöyle dedi:
"Yargıtay 9. ve 22. Hukuk dairelerinin yerleşik kararlarına göre işçinin ücretsiz izinde bulunduğu sürelerde iş akdi askıdadır. İşçinin 6 aylık kıdem hesabına deneme ve askıda kalan sürelerde dahil edilir. Başka bir anlatımla bu hesapta fiili çalışma süreleri mutlak olarak aranmaz. Bu kararlar da dikkate alındığında 7244 sayılı kanun ile 4857 sayılı kanuna eklenen geçici 10.madde çerçevesinde tek taraflı izin uygulaması sonucunda kullandırılan ücretsiz izin süreleri 6 aylık kıdem süresi hesabında dikkate alınması gerektiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle İş Mahkemesi'nce yargılamaya devam edilerek davanın esası hakkında hüküm kurulması gerekirken dava şartı yokluğundan davanın reddine dair karar verilmesi hatalıdır."
